Ինչպե՞ս են հայերը նշում Սուրբ Ծնունդը

Հայաստանում Սուրբ Ծնունդը ընտանեկան տոն է, որը համախմբում է սիրելիներին ճոխ տոնական սեղանի շուրջ:

Հայ առաքելական եկեղեցին Սուրբ Ծնունդը նշում է հունվարի 6-ին, մի ամսաթիվ, որը տարբերվում է դեկտեմբերի 25-ի տոնակատարությունից, որը տարածված է շատ քրիստոնեական դավանանքների մեջ: Այս տարբերակման պատմական պատճառը վերաբերում է վաղ դարերին, երբ բոլոր քրիստոնեական եկեղեցիները նշում էին Քրիստոսի ծնունդը հունվարի 6-ին: Դեկտեմբերի 25-ի անցումը տեղի ունեցավ 4-րդ դարում՝ քրիստոնեական ծեսերը նույն օրը անցկացվող հեթանոսական տոներից առանձնացնելու նպատակով։

Սուրբ Ծննդյան նախօրեին հայերը մասնակցում են մի ավանդույթի՝ եկեղեցիներից վառած մոմեր են վերցնում և բերում իրենց տները։ Բացի այդ, Սուրբ Ծնունդը հայության մեջ նշանակություն ունի որպես Ջրօրհնեքի օր։ Առավոտյան պատարագից հետո եկեղեցու քահանան կատարում է ջրի օրհնությունը, և մարդիկ այս սուրբ ջրից տուն են բերում։ Կարծիք կա, որ եկեղեցում օրհնված ջուրը օգտակար է առողջությանը, ուստի մարդիկ կամ խմում են այն, կամ օգտագործում են դեմքը լվանալու համար։

Հայկական Սուրբ Ծննդին ընդառաջ որոշ հայեր պահում են մեկշաբաթյա ծոմապահություն, որին հաջորդում են տոնակատարություններ, որոնք հիշեցնում են այն տոնակատարությունները, որոնք նշվում են ամբողջ աշխարհում դեկտեմբերի 25-ին: Այս տոները ներառում են ընտանեկան հավաքույթներ, հայկական ավանդական ուտեստներ պատրաստելը, խաղեր խաղալը, նվերների փոխանակումը։ .

Ինչո՞ւ է Հայաստանում Սուրբ Ծնունդը նշվում հունվարին.

Հայկական տոների կենտրոնական կետը Սուրբ Ծննդյան տոնն է հունվարի 6-ին, ուստի ընդունված է հյուրերին շնորհավորել հայերեն «Շնորհավոր Ամանոր և Սուրբ Ծնունդ» բառերով։

Ինչպես վերը նշվեց, Երուսաղեմում, որտեղ նրանք հավատարիմ են հին տոմարին, հայկական Սուրբ Ծնունդը նշվում է հունվարի 19-ին, քանի որ հին տոմարային տարին աստղագիտական ​​արեգակնային տարվանից 13 օրով շեղվում է։ Հին (Հուլյան) օրացույցից շարունակվող շեղումն է նաև պատճառը, որ որոշ ուղղափառ քրիստոնյաներ Սուրբ Ծնունդը նշում են հունվարի 7-ին (և 20-րդ դարում՝ 6-ին), որն իրենց օրացույցում համընկնում է դեկտեմբերի 25-ին։ Հատկանշական է, որ հայոց պատարագի օրացույցը հստակ սահմանում է հունվարի 6-ը որպես Սուրբ Ծննդյան իրական տոն։

Ի՞նչ են ուտում հայերը հայկական Սուրբ Ծննդին.

Ինչ վերաբերում է հայկական Սուրբ Ծննդյան տոնին, ապա ընտանիքներում Սուրբ Ծննդյան ընթրիքը ներառում է բրինձ չոր մրգերով և չամիչով, տարբեր կանաչ ուտեստներ և ձուկ: Կարմիր գինին ամանորյա սեղանի կարևոր բաղադրիչն է։ Այս ուտեստների ընտրությունը մտածված է, յուրաքանչյուր մանրուք ունի իր խորհուրդը։

Այս ուտեստներից յուրաքանչյուրը որոշակի նշանակություն ունի. բրինձը խորհրդանշում է Երկրի վրա գտնվող մարդկանց, իսկ չամիչն ու չորացրած ծիրանը՝ աղոթքները: Ձուկը երկար ժամանակ ծառայել է որպես քրիստոնյաների խորհրդանիշ՝ տարբերելով նրանց այլ հավատքի հետևորդներից: Կարմիր գինին խորհրդանշում է Հիսուս Քրիստոսի արյունը։ Վերջապես, կլոր ավանդական գաթա հացը բաժանված է 12 հատվածի, որոնք ներկայացնում են տարվա 12 ամիսները:

Ի՞նչ են ասում հայերը Սուրբ Ծննդին.

Հայերենում «Merry Christmas and Happy New Year» արտահայտությունը թարգամնվում է «Շնորհավոր Ամանոր և Սուրբ Ծնունդ»։ Մեկ այլ համարժեք արտահայտություն է «Շնորավոր Նոր տարի և Սուրբ Ծնունդ»։