Տրնդեզը կամ Տեառնընդառաջը հայկական տոն է, որը նշվում է ամեն տարի փետրվարի 13-14-ը և նշում է ձմռան ավարտը և գարնան սկիզբը։ Ավանդաբար մարդիկ հավաքվում են խարույկի շուրջ, ցատկում խարույկի վրայով և մաղթում առողջ ու բարեկեցիկ տարի: Մարդիկ սնունդ և խմիչքներ են բերում կրակի շուրջ հյուրասիրելու, և տոնակատարությունը հաճախ տևում է մինչև վաղ առավոտ: Հայաստանի որոշ շրջաններում Տրնդեզը տոնվում է խնջույքով, որի ժամանակ հյուրասիրում են մսային ուտելիքներ և քաղցրավենիք, որին հաջորդում է պարն ու երգը։
Ենթադրվում է, որ Տրնդեզի տոնակատարությունը սկիզբ է առել հնագույն հեթանոսական ժամանակներում՝ որպես միջոց՝ հարգելու գարնանային գիշերահավասարը և ձմեռվանից հետո բնության վերածնունդը:
Ենթադրվում է նաև, որ սա նախնիներին մեծարելու ժամանակ էր, երբ կրակը ներկայացնում էր ընտանեկան օջախը, իսկ մասնակիցների շրջանակը ներկայացնում էր ընտանիքի միասնությունը: Ենթադրվում է, որ տոնը Հայաստան են բերել բյուզանդական ժամանակաշրջանում երկրում հաստատված հայերը։ Տոնը հայտնի է նաև երեկոյան մատուցվող ավանդական ուտեստներով՝ խաշով, պանրով և լավաշով։ Ենթադրվում է, որ գիհի այրումը բերում է հաջողություն, առողջություն և երջանկություն ընտանիքին: